توجه به احساس طرف مقابل نکته ای حیاتی برای ادامه رابطه است. نمی‌خواهیم اول نوشته را با حرف‌های تلخ شروع کنیم. اما این روزها بیش از اندازه سخن از جدایی زوج ها بدلیل بی توجهی به احساس طرف مقابل شنیده‌ایم. بنابراین بهتر است قبل از آن که زوج‌ها درگیر اختلافاتی شوند که به جدایی منتهی شود، از راه‌های پیشگیری بگوییم.

کافی است سری به مراکز مشاوره خانواده بزنید. آن وقت است که می‌بینید زنان گزارش می‌دهند که شوهرانشان علاقه‌ای به ابراز احساسات ندارند. مدام مشغول کارهای خودشان هستند و نمی‌توانند رابطه‌ای صمیمی و عمیقی را که آنها تمایل دارند، ایجاد کنند.

از طرف دیگر شوهران گزارش می‌دهند که تمام مدت توجه زنانشان به فرزندان گرم شده است. دیگر به آنها توجهی نمی‌کنند و علاقه خود را بروز نمی‌دهند.

سوالی که مطرح می‌شود این است که چه چیزی باعث می‌شود که زوج‌ها پس از چند سال زندگی، به شرایطی می‌رسند که ادامه رابطه را خسته کننده دانسته و گاه حتی یکدیگر را بیگانه می‌خوانند؟ چه چیزی در روند زندگی این افراد تغییر کرده است که آن شور و اشتیاق و همچنین علاقه اولیه از بین رفته و جای خود را به سردی و فاصله داده است؟

توجه بیش از حد به حواشی

یکی از مهمترین مسائلی که باعث می شود زوج‌های جوان به سرعت روزهای پر شور ابتدای زندگی خود را از دست بدهند.

توجه بیش از حد این افراد به حواشی زندگی است تا جایی که گاه زن و شوهر فراموش می‌کنند برای چه چیزی با یکدیگر ازدواج کرده‌ و تشکیل خانواده داده‌اند.

همین مسائل به ظاهر پیش پا افتاده در طولانی مدت موجب لطمه به احساس طرف مقابل می شود.

متراژ خانه، مدل ماشین، شغل، ارتباط با خانواده‌ها و حرف و حدیث‌هایی که گاه ایجاد می‌شود.

همگی مسائلی هستند که هرگز به اتمام نمی‌رسند و سال‌های سال ادامه خواهند داشت.

زوج‌ها باید توجه کنند که مسائلی از این دست فرعیات زندگی زناشویی محسوب می‌شوند. 

آنچه که اهمیت بسیاری دارد، نوع و کیفیت ارتباط همسران با یکدیگر است.

گاه زن و شوهر آنچنان درگیر حواشی می‌شوند که همدیگر را فراموش می‌کنند و یادشان می رود به اندازه کافی به یکدیگر توجه کنند.  و نیازهای روحی، عاطفی و جنسی یکدیگر را برطرف نمایند. از همین رو به مرور زمان روابط آنها با تغییرات چشم گیری رو به رو شده و کیفیت زندگیشان تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

هم اکنون کمی بیاندیشید تا یادتان بیاید  آخرین باری که به همسر خود گفته‌اید  او را دوست دارید کی بوده ؟ 

آیا این جملات تنها برای دوران نامزدی شما کاربرد داشته یا پس از ازدواج، به خصوص پس از گذشت چندین سال از ازدواج، همچنان آنها را به همسر خود می‌گویید؟

توجه به احساسات طرف مقابل

بسیاری از زنان و مردان پس از گذشت چند سال از زندگیشان، عمیقا احساس تنهایی می‌کنند. فکر می‌کنید دلیل این امر چیست؟ شاید بتوان گفت در ابتدای امر بی‌توجه به احساسات، نیازها و خواست‌های فرد مقابل، این حس را ایجاد می‌کند و پس از گذشت مدتی حس تنهایی برای وی درونی شده و مدام با آن رو به رو می‌شود.

بهترین راه جهت پیشگیری چنین امری این است که همسر شما مطمئن شود شما به وی توجه دارید و احساساتش را ارزشمند می‌دانید.

گاه با همسر خود خلوت کنید. خواسته‌هایش را بپرسید و حالش را جویا شوید. بگذارید اگر حس ناراحت کننده‌ای در دلش دارد، به شما بگوید تا پیش از آن که احساسات ناخوشایند بزرگ شوند.

شما با اقدامات خود جلوی آن را بگیرید و روند زندگیتان را چون روزهای اول آشنایی با نشاط پیش ببرید.

این را نیز بدانید که یک ازدواج به هیچ عنوان با یک حادثه نمی‌میرد. وقتی احساس طرف مقابل جریحه دار می شود به آرامی پیش از آن که خودتان متوجه شوید از بین می‌رود، آن وقت است که هیچ کاری از شما بر نمی‌آید.

روابطه جنسی خود را همواره پا برجا نگه دارید

یکی از مورادی که موچب لطمه به احساس طرف مقابل می شود، کاهش روابط جنسی است. هرگز اجازه ندهید بین روابط جنسی شما فاصله زیادی ایجاد شود زیرا این امر احساس دلسردی را به طرف مقابل منتقل می‌کند و به مرور اشتیاقش را نسبت به شما از بین می‌برد. خستگی کار روزانه، سفر، مشغله، حضور کودکان و… همگی بهانه‌هایی هستند که اگر به آنها توجه کنید خود را از یک رابطه جنسی سالم محروم کرده و عملا زندگی زناشوییتان را با مشکلات جدی رو به رو کرده‌اید.

همچنین توجه به خواست و نیاز همسر در روابط جنسی امری بسیار مهم است. این که همسران علایق طرف مقابل را بشناسند و در صدد برآورده سازی آنها برآیند، نشانی از اهمیت به طرف مقابل بوده و کمک می‌کند یک زندگی همواره روندی رو به رشد داشته باشد و طرفین از حضور کنار یکدیگر احساس خوشایندی به دست آورند.

کلمات کلیدی: احتلافات زناشویی احساس طرف مقابل بهترین دیدار بهترین همسر راه های جلوگیری از جدایی زندگی زناشوئی

بهار مهرایین

دنیای کلمات دنیای من است. سفر به ناشناخته ها با کلمات و داستان ها از طریق کتابها و قصه ها، جادویی دیرینه دارند. منِ محسور این سحر، الفتی دیرینه با کاغذ و قلم دارم.